Dit wetsvoorstel werd op 19 juli 1990 ingediend door de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Ter Veld i.

Dit voorstel is gebaseerd op de overweging, dat het ter bevordering van de afstemming van de bijstandsverlening op bijzondere individuele omstandigheden en voor een passende verdeling van verantwoordelijkheden tussen Rijk en gemeenten bij de verlening van bijstand wenselijk is de beleidsverantwoordelijkheid van de gemeenten te verruimen en de financieringswijze te herzien, alsmede dat het wenselijk is de mogelijkheden om deel te nemen aan scholing en opleidingen met behoud van uitkering te vergroten.

Ingediend
19 juli 1990

Volledige titel
Wijziging van de Algemene Bijstandswet en daarop rustende nadere regelgeving in verband met de decentralisatie van de bijzondere bijstand en vergroting van de mogelijkheden om met behoud van uitkering deel te nemen aan scholing en opleiding

Ondertekening memorie van toelichting

Kamercommissies

Naast bijstand voor algemeen noodzakelijke bestaanskosten kan op grond van de Algemene Bijstandswet (AWB) (Stb. 1973, 395) ook bijstand worden verstrekt voor bijzondere noodzakelijke bestaanskosten. Bij laatstgenoemde kosten gaat het om noodzakelijke uitgaven die vanwege hun aard of hoogte afwijken van het gebruikelijke bestedingspatroon. Bijzondere bijstand wordt verleend voor zover voor bijzondere noodzakelijke bestaanskosten geen beroep mogelijk is op aan de ABW voorliggende voorzieningen en voor zover deze kosten niet uit eigen middelen kunnen worden voldaan. In het onderhavige wetsvoorstel tot decentralisatie van de bijzondere bijstand wordt voorgesteld de beleidsmatige en financiële verantwoordelijkheid voor de bijzondere bijstand te verleggen naar de gemeenten. De belangrijkste overweging hierbij is dat gemeenten daardoor meer mogelijkheden krijgen om met behulp van bijzondere bijstand individuele financiële noodsituaties aan te pakken. Daarnaast worden in het wetsontwerp enkele bepalingen gewijzigd die in de uitvoeringspraktijk met enige regelmaat belemmerend blijken te werken bij de bevordering van de zelfstandige bestaansvoorziening van degenen die een beroep moeten doen op bijstand. De verruiming van de beleidsmatige verantwoordelijkheid van de gemeenten voor de bijzondere bijstand houdt ondermeer in dat het Bijstandsbesluit landelijke draagkrachtcriteria (Bld) (Stb. 1980, 87) wordt ingetrokken. Daarnaast wordt het begrip bijzondere noodzakelijke bestaanskosten zodanig verruimd dat hierin mede zijn begrepen de leenbijstand voor duurzame gebruiksgoederen, de tijdelijke woonkostentoeslagen bij woonkosten boven de maximumhuurgrens voor huursubsidie, het bij wijze van «individualisering» hoger vaststellen van de bijstand en de bij uitzondering verstrekte bijstand voor de kosten van medische en maatschappelijke dienstverlening. De overdracht van de financiële verantwoordelijkheid voor de bijzondere bijstand naar gemeenten gaat gepaard met overheveling naar het Gemeentefonds van het bedrag van de rijksvergoeding voor bijzondere bijstand alsmede het bedrag dat gemoeid is met de rijksvergoeding voor de overige genoemde onderdelen. De bijzondere bijstand is eerder onderwerp geweest van een heroverwegingsonderzoek. In 1987 werd een voorlopig regeringsstandpunt bepaald over het desbetreffende rapport (Tweede Kamer, 16625, nr. 95, p.28/29). In dit voorlopige regeringsstandpunt werd in beginsel een voorkeur uitgesproken voor de in het rapport beschreven beleidsvariant «decentralisatie en deregulering». Deze variant had ondermeer betrekking op de overdracht van de financiële verantwoordelijkheid voor de bijzondere bijstand aan de gemeenten. In het kader van genoemde heroverweging was met dit decentralisatievoorstel een besparingsbedrag voor de rijksoverheid beoogd van f 25 mln. Het vorige kabinet heeft in de adviesaanvrage aan de Sociaal-Economische Raad (SER) van 3 april 1989 inzake de herinrichting van de ABW meegedeeld af te zien van genoemde besparing. Bij die gelegenheid is aangegeven dat het belangrijkste doel van de decentralisatie is om gemeenten meer mogelijkheden te verschaffen om bij de bijstandsverlening maatwerk te leveren. Ook het huidige kabinet is deze opvatting toegedaan. Het wil gemeenten hiertoe ook financieel meer ruimte bieden door ten behoeve van de bijzondere bijstandsverlening bovenop het regulier naar het Gemeentefonds over te hevelen bedrag structureel f 100 mln. extra aan het Gemeentefonds toe te voegen. Met deze beslissingen alsmede het onderhavige wetsvoorstel wordt het regeringsstandpunt over het hiervoor genoemde heroverwegingsrapport voltooid. De SER heeft in een interimadvies van 14 september 1989 te kennen gegeven dat in hoofdlijnen wordt ingestemd met de voorgestelde decentralisatie van de bijzondere bijstand.

Eerste termijn Tweede Kamer
	07-05-1991	PvdA	L.M. (Leo) Schoots i
	07-05-1991	SGP	B.J. (Bas) van der Vlies i
	07-05-1991	GL	I. (Ina) Brouwer i
	07-05-1991	GPV	E. (Eimert) van Middelkoop i
	07-05-1991	CDA	A. (Ali) Doelman-Pel i
	07-05-1991	RPF	M. (Meindert) Leerling i
	07-05-1991	VVD	R.L.O. (Robin) Linschoten i
	07-05-1991	D66	A.J. (Arthie) Schimmel i
	07-05-1991	Staatssecretaris	E. (Elske) ter Veld i
Tweede termijn Tweede Kamer
	07-05-1991	PvdA	L.M. (Leo) Schoots i
	07-05-1991	SGP	B.J. (Bas) van der Vlies i
	07-05-1991	GL	I. (Ina) Brouwer i
	07-05-1991	CDA	A. (Ali) Doelman-Pel i
	07-05-1991	RPF	M. (Meindert) Leerling i
	07-05-1991	VVD	R.L.O. (Robin) Linschoten i
	07-05-1991	PvdA	L.M. (Leo) Schoots i
	07-05-1991	VVD	R.L.O. (Robin) Linschoten i
	07-05-1991	D66	A.J. (Arthie) Schimmel i
	07-05-1991	Staatssecretaris	E. (Elske) ter Veld i
Eerste termijn Eerste Kamer
	25-06-1991	VVD	H.F. (Han) Heijmans i
	25-06-1991	CDA	H. (Harm) van der Meulen i
	25-06-1991	PvdA	W. (Willem) van de Zandschulp i
	25-06-1991	CDA	H. (Harm) van der Meulen i
	25-06-1991	PvdA	W. (Willem) van de Zandschulp i
	25-06-1991	Staatssecretaris	E. (Elske) ter Veld i

Deze website is tot stand gekomen mede dankzij een subsidie van Instituut Gak.